Terapia pedagogiczna
Terapia pedagogiczna
Terapia pedagogiczna to forma specjalistycznej pomocy, której celem jest wspieranie rozwoju dzieci i młodzieży z różnorodnymi trudnościami edukacyjnymi, emocjonalnymi oraz rozwojowymi. Skierowana jest przede wszystkim do dzieci, które z różnych przyczyn mają trudności w nauce, a także tych, które zmagają się z deficytami poznawczymi, sensorycznymi, komunikacyjnymi i społecznymi. Terapia pedagogiczna prowadzona jest przez wykwalifikowanych pedagogów specjalnych, którzy dostosowują metody pracy do indywidualnych potrzeb każdego dziecka.
Neuro-Balans
W ramach terapii pedagogicznej wyróżnia się różne specjalizacje pedagogów, które dostosowują swoje metody do specyficznych trudności dzieci, takich jak niepełnosprawność intelektualna, niedosłuch, problemy wzrokowe, czy zaburzenia ze spektrum autyzmu.
Oligofrenopedagogika to dział pedagogiki specjalnej, zajmujący się nauczaniem i terapią dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną. Oligofrenopedagog specjalizuje się w pracy z dziećmi o różnym stopniu niepełnosprawności intelektualnej – od lekkiego po głęboki. Głównym celem terapii jest wspieranie rozwoju poznawczego, emocjonalnego, społecznego oraz przygotowanie dziecka do jak największej samodzielności w życiu codziennym.
Cechy terapii oligofrenopedagogicznej:
-
Indywidualne podejście: Każde dziecko z niepełnosprawnością intelektualną ma swoje unikalne potrzeby, dlatego terapia opiera się na dokładnej diagnozie i dostosowaniu metod pracy do indywidualnych możliwości dziecka.
-Wspieranie rozwoju poznawczego i funkcji intelektualnych: Terapia obejmuje ćwiczenia mające na celu rozwijanie umiejętności takich jak pamięć, koncentracja, percepcja wzrokowa i słuchowa oraz myślenie logiczne.
-Rozwój umiejętności społecznych: Terapia skupia się także na uczeniu dzieci, jak funkcjonować w społeczeństwie – rozwijanie kompetencji społecznych, takich jak współpraca, komunikacja oraz rozumienie norm społecznych.
-Wspieranie w czynnościach codziennych: Nacisk kładzie się na naukę samodzielności w codziennych zadaniach, takich jak jedzenie, ubieranie się, dbanie o higienę osobistą.
Surdopedagogika to specjalizacja pedagogiki specjalnej zajmująca się dziećmi i młodzieżą z wadami słuchu, zarówno z częściowym niedosłuchem, jak i głuchotą. Surdopedagog pomaga dzieciom z trudnościami w słyszeniu rozwijać umiejętności komunikacyjne, poznawcze oraz społeczne, aby mogły skutecznie funkcjonować w społeczeństwie i edukacji.
Cechy terapii surdopedagogicznej:
Rozwój umiejętności językowych i komunikacyjnych: Terapia koncentruje się na nauce mowy, jeśli to możliwe, a także na rozwijaniu alternatywnych metod komunikacji, takich jak język migowy, czy systemy wspomagające komunikację (np. gesty Makaton).
-Rozwijanie percepcji słuchowej: Jeśli dziecko korzysta z aparatów słuchowych lub implantów ślimakowych, terapia pomaga w maksymalnym wykorzystaniu tych urządzeń oraz rozwijaniu umiejętności słuchowych.
-Stymulacja rozwoju poznawczego: Terapia wspiera rozwój poznawczy poprzez ćwiczenia pamięci słuchowej, percepcji słuchowej oraz wzrokowej.
-Praca nad integracją społeczną: Surdopedagog pomaga dzieciom radzić sobie z trudnościami związanymi z niedosłuchem w codziennych sytuacjach społecznych, ucząc je, jak komunikować swoje potrzeby i rozumieć otoczenie.
Tyflopedagogika to dział pedagogiki specjalnej zajmujący się dziećmi i młodzieżą z wadami wzroku, od częściowej utraty wzroku po całkowitą ślepotę. Tyflopedagog pomaga dzieciom w rozwijaniu umiejętności adaptacyjnych, samodzielności oraz nauce korzystania z alternatywnych zmysłów, aby kompensować utratę wzroku.
Cechy terapii tyflopedagogicznej:
-Nauka orientacji przestrzennej i poruszania się: Dzieci uczą się, jak bezpiecznie poruszać się w otoczeniu przy użyciu pozostałych zmysłów oraz pomocy technicznych, takich jak laski dla niewidomych.
-Rozwój zmysłów kompensacyjnych: Terapia koncentruje się na rozwijaniu percepcji dotykowej (np. czytanie Braille'a), słuchowej oraz rozwijaniu pamięci i wyobraźni przestrzennej.
Nauka czynności codziennych: Tyflopedagog wspiera dzieci w nabywaniu samodzielności w codziennych czynnościach, takich jak ubieranie się, gotowanie czy higiena.
-Rozwój poznawczy i intelektualny: Dzieci uczą się alternatywnych metod przyswajania wiedzy, takich jak korzystanie z audiobooków, Braille'a, specjalistycznych programów komputerowych czy urządzeń wspomagających.
Dzieci z autyzmem, w tym z zaburzeniami ze spektrum autyzmu (ASD), mają specyficzne potrzeby edukacyjne i terapeutyczne, które wymagają indywidualnego podejścia. Terapia pedagogiczna w przypadku dzieci z autyzmem koncentruje się na wsparciu w rozwoju umiejętności komunikacyjnych, społecznych, poznawczych oraz adaptacyjnych. Terapia ta łączy wiele różnych podejść i metod, które są dostosowywane do potrzeb i możliwości dziecka.
Cechy terapii pedagogicznej dzieci z autyzmem:
-Rozwój umiejętności komunikacyjnych: W zależności od stopnia rozwoju mowy, terapia może koncentrować się na rozwijaniu mowy werbalnej, alternatywnych metod komunikacji (np. komunikacja obrazkowa, PECS) lub wspomagających systemów komunikacji (AAC).
-Wsparcie w rozwijaniu umiejętności społecznych: Dzieci z autyzmem często mają trudności z rozumieniem norm społecznych, co jest jednym z kluczowych obszarów terapii. Wspiera się je w nauce odczytywania emocji, nawiązywania kontaktów, rozumienia zasad współpracy i komunikacji w grupie.
-Rozwój poznawczy i edukacyjny: Terapia pedagogiczna pomaga rozwijać zdolności poznawcze, takie jak koncentracja uwagi, pamięć, myślenie logiczne oraz umiejętności akademickie (czytanie, pisanie, liczenie).
-Praca nad umiejętnościami samoobsługowymi: Terapia koncentruje się na nauce samodzielności w codziennych czynnościach, takich jak jedzenie, ubieranie się, dbanie o higienę.
-Stosowanie metod behawioralnych: W terapii dzieci z autyzmem często stosuje się techniki oparte na analizie behawioralnej (ABA), które pomagają w kształtowaniu pożądanych zachowań oraz eliminowaniu zachowań trudnych.
-Stymulacja sensoryczna: Dzieci z autyzmem często mają zaburzenia w przetwarzaniu bodźców sensorycznych, dlatego terapia obejmuje także elementy integracji sensorycznej, aby pomóc im lepiej radzić sobie z bodźcami z otoczenia.
Terapia pedagogiczna to szeroka dziedzina, która obejmuje wiele specjalizacji, dostosowanych do specyficznych potrzeb dzieci z różnymi trudnościami rozwojowymi. Oligofrenopedagogika wspiera dzieci z niepełnosprawnością intelektualną, surdopedagogika pomaga dzieciom z wadami słuchu, tyflopedagogika koncentruje się na dzieciach z wadami wzroku, a terapia pedagogiczna dla dzieci z autyzmem wspiera rozwój społeczny, komunikacyjny i poznawczy. Każda z tych specjalizacji wykorzystuje indywidualne podejścia i techniki, aby wspierać dzieci w jak największym stopniu i umożliwić im funkcjonowanie na możliwie najwyższym poziomie.
